Vanaf het moment dat Bucquoy weet had van de plannen van Renault-topman Louis Schweitzer om de vestiging in Vilvoorde te sluiten, trok hij met de camera op de schouder (of toch alvast die van Nathalie Sartiaux) de straat op om zo de woede en frustratie van de arbeiders vast te leggen op film. Het resultaat is een semi-documentaire in guerrillastijl, ruw gefilmd en gemonteerd. Documentaire beelden van de sluiting van de fabriek worden afgewisseld met een fictief verhaal van de ontvoering van CEO Louis Schweitzer.