De elfjarige Rosario woont met zijn zieke grootmoeder, in een troosteloos appartement in een voorstad van Napels. Samen met zijn vrienden brengt hij de tijd door in een obscure kroeg of in een goktent. Ze roken, drinken en stelen, zoals ze de volwassenen rondom hen zien doen. De film vertelt de voorvallen uit het leven van de jongens in flashbacks, waar Rosario tijdens lange ritten met de metro aan denkt. Telkens wanneer de metrodeuren bruusk sluiten, neemt de jongen ons mee naar zijn recente verleden en stelt de drie belangrijkste personen in zijn leven voor: de bewonderde Santino, de gevreesde Damiano en de verleidelijke Caterina. Op een wrede manier wordt getoond hoe makkelijk het is om als verwaarloosd kind verstrikt te raken in de Napolitaanse camorra.
