Toen Jeroen van Velzen als kind in Kenia woonde, was hij heel ontvankelijk voor de magische verhalen die een oude Keniaanse visser, Gatete, hem vertelde. Naarmate hij ouder werd, verdween zijn geloof in zeegeesten en bovenaardse krachten, maar iets in hem bleef verlangen naar die open, onbevangen manier waarop hij vroeger in het leven stond en naar de magie die alles kleur gaf. In Wavumba gaat hij terug naar het land waar hij opgroeide.