Lamerica

Gino en zijn partner Fiore zijn zwendelaars. Ze vertrekken naar Albanië om daar via een sluw plannetje geld te verdienen door het uitbuiten van de plaatselijk politieke chaos. Ze vinden een simpele ziel die ze nodig hebben voor hun plan. Wanneer deze plotseling verdwijnt gaat Gino hem zoeken. Op zijn tocht krijgt hij inzicht in het verleden van de man die ze wilden uitbuiten. Regisseur Gianni Amelio (van het eerder al bejubelde "Ladro di bambini") schetst in deze bekroonde film een beklijvend beeld van de illusies van vele Albanezen om in Italië hun economisch en politiek heil te gaan zoeken. Hoofdfiguur is de Italiaanse would be kapitalist Gino die via een fictief schoenbedrijf in Albanië Italiaanse subsidies wil binnenrijven. Daarvoor heeft hij een Albanese nepdirecteur nodig. Hij haalt een 80-jarige man uit de gevangenis, waarmee hij ronddoolt door het land. Zo krijgt hij een beeld van de intense armoede en wanhoop en begrijpt hij waarom zij massaal op een schip naar Italië trachten te raken als ëbootvluchtelingení, vervuld van misplaatste illusies. "Lamerica" is een schitterende confrontatie met het verleden en tegelijk een onthutsend beeld van een ontredderd land. De titel verwijst naar de Italiaanse immigranten die vroeger al hun hoop op Amerika stelden, Italië dat nu - letterlijk - de boot afhoudt voor Albanezen die trachten het land binnen te raken. Lamerica kreeg in 1994 de Gouden Leeuw op het Filmfestival in Venetië (prijs beste regie).